poniedziałek, 20 czerwca 2022
Przemysław Rudź - koncert na Międzynarodowym Festiwalu Fantastyki SedeńCon
wtorek, 1 lutego 2022
Micado - One Week in Heaven
English version below
Gdy pojawia się piękna muzyka, człowiek zazwyczaj czuje się szczęśliwy. Tacy po prostu jesteśmy. Za pomocą muzyki można wprowadzić się w dobry nastrój. Tak to działa. Istnieje też powiedzenie: "Czuć się jak w niebie". A co byś zrobił, gdybyś trafił na siedem dni do nieba? Jakkolwiek sobie to wyobrażasz, duet Micado proponuje słuchaczom taką wyimaginowaną muzyczną podróż. MICADO to dwie osoby: Frans Lemaire i Koenraad Vanderschaeve z Belgii. Obaj panowie zaprosili do współpracy kilku przyjaciół, profesjonalnych muzyków. Skomponowano dziewięć uroczych utworów. Wstęp, siedem dni w niebie i powrót do domu. Muzyka jest różnorodna i każdy utwór ma swoje indywidualne cechy. Każdy znajdzie coś dla siebie. Można usłyszeć czyste fortepianowe sola, delikatne sekwencje, czy też motywy orientalne. Chóry i kobiece wokalizy. Niektóre kompozycje utrzymano w stylu ambient i świetnie się tego słucha po zmroku ze słuchawkami na uszach. Do takiego odbioru zachęcają też muzycy. Do skomponowania tej muzyki użyto znakomitego instrumentarium i sampli z różnych bibliotek. Szczegółowo można o tym przeczytać na stronie bandcamp duetu gdzie można posłuchać utworów i je kupić. Płyta została opublikowana niedawno - 28 stycznia 2022 roku. Czyli gorąca nowość. Polecam dla wrażliwych na piękno słuchaczy. Płytę promuje też film na Youtube.
When beautiful music appears, a person usually feels happy. We are just like that. You can put yourself in a good mood with music. That's how it works. There is also a saying: "Feel like you are in heaven". What would you do if you were in heaven for seven days? However you imagine it, the MICADO duo offer their listeners such an imaginary musical journey. MICADO is two musicians : Frans Lemaire and Koenraad Vanderschaeve from Belgium. Both gentlemen invited 4 professional friend-musicians to cooperate *in the new album 'One Week in Heaven ' . Nine lovely titles have been composed. Intro, seven days in heaven, and go home. The music is diverse and each track has its own individual characteristics. Everyone will find something for himself. You can hear pure piano solos, delicate sequences or oriental motifs. Choirs and female vocals. Some compositions are kept in the ambient style and it is great to listen to it after dark with headphones on. Musicians also encourage this reception. Excellent instrumentation and samples from various libraries were used to compose this music. You can read about it in detail on the Micado bandcamp website https://micado.bandcamp.com/album/one-week-in-heaven, where you can listen to the songs and buy them. The album was published recently - on January 28, 2022. So hot news. I recommend it to listeners who are sensitive to beauty. All the tracks from the album are shared by a musicvideo on the Youtube channel of Frans Lemaire.
wtorek, 18 stycznia 2022
The Orb -The Orb's Adventures Beyond The Ultraworld
czwartek, 13 stycznia 2022
VANGELIS - Blade Runner Trilogy
środa, 12 stycznia 2022
Kapitan Nemo - The best of... 1992
niedziela, 9 stycznia 2022
Adelbert von Deyen - Painted Black
English version below
piątek, 7 stycznia 2022
Terry Riley – A Rainbow In Curved Air
czwartek, 6 stycznia 2022
The Emerald Dawn - Searching for the Lost Key
środa, 5 stycznia 2022
Bertrand Loreau - Séquences
English version below
wtorek, 4 stycznia 2022
Perge - Pleonasms
English version below
Album ten został wydany w 2016 roku przez dwóch wielbicieli Tangerine Dream: Grahama Getty i Matthew Stringera Jeśli ktoś posłuchałby przypadkowo tej muzyki, mógłby pomyśleć że to dźwięki słynnego niemieckiego trio Tangerine Dream z trasy koncertowej 1980 roku oraz 1986. Album wyglądający jak artefakt mandarynkowy z początku dekady lat 80., wersja analogowa - to radość dla oczu fana Perge i oczywiście Tangerine Dream. Brytyjski duet wprowadza nas w tajemniczy i zarazem piękny świat pejzaży analogowych dźwięków charakterystycznych dla TD z początku lat 80. Mroczny utwór rozpoczynający, to improwizacja przypominająca fragmenty koncertu w Berlińskim Palast Der Republik grupy TD. Każdy dźwięk który słyszymy to uczta dla prawdziwego fana muzyki elektronicznej, a przede wszystkim dla tych starych fanów grupy TD. Panowie Getty i Stringer na tym albumie nie plagiatują utworów TD, co mnie cieszy, każdy dźwięk to skok w czasy kiedy analogowe instrumenty były ważne i wspomagane przez cyfrowe maszyny, dawały nową jakość w muzyce elektronicznej. Perge świetnie wprowadza elementy nowych instrumentów, które są wspierane przez sample typowe dla TD początku dekady lat 80. Dla mnie osobiście to najbardziej kreatywny okres w działalności legendarnego trio z Niemiec. Perge umiejętnie potrafi na tym albumie wydobyć esencje charakterystycznego brzmienia tamtych lat nie tylko dla TD, ale i podobnych wykonawców z kręgu Berliner Schule. Mój ukochany fragment tego albumu, to ostatnie romantyczne dźwięki utworu Atempotal Dispersion, skojarzenia do kultowego Tangram są oczywiste, ale jest tu ten unikatowy i przepiękny klimat, który ozdabiał koncerty TD w tamtych latach. Mam wrażenie jakbym naprawdę odkrył nieznany bootleg z 1980 roku. Dzięki utworowi Soliloquy oraz The Cool Sands of Vermillion możemy poczuć się jak na koncertach TD z trasy w 1986 roku. Fantastyczna jest energetyczna sekwencja w The Cool Sands of Vermillion. Myślę że sam Chris Franke byłby zadowolony z alternatywnej wersji Cool Breeze of Brighton... Jest ta moc, jest ten niesamowity duch i energia. Album bardzo mi się podoba i dobrze że panowie Getty i Stringer kultywują to co najpiękniejsze w muzyce Tangerine Dream. Myślę że Perge przyczynia się do integracji fanów TD na świecie, oraz powoduje, że nowe pokolenia będą sukcesywnie odkrywać piękną i oryginalną muzykę.
Mariusz Wójcik
This album was released in 2016 by two fans of Tangerine Dream: Graham Getty and Matthew Stringer. If someone listened to this music by accident, one might think it was the sounds of the famous German trio Tangerine Dream from the 1980 and 1986 tour. The album looks like a mandarin artifact from the beginning the decades of the 80s, the analog version - a joy for the eyes of a Perge fan and of course Tangerine Dream. The British duo introduces us to the mysterious and beautiful world of landscapes with analog sounds characteristic of the TD from the early 1980s. The dark opening piece is an improvisation resembling fragments of a concert at the Berlin Palast Der Republik by TD group. Every sound we hear is a feast for a true fan of electronic music, and above all for those old fans of the TD group. Gentlemen Getty and Stringer on this album do not plagiarize TD songs, which makes me happy, each fragment is a leap into the times when analog instruments were important and supported by digital machines, they gave a new quality in electronic music. Perge is great at introducing elements of new instruments, which are supported by samples typical of the TD of the early 1980s. For me personally, it is the most creative period in the activity of the legendary trio from Germany. On this album, Perge is able to skillfully bring out the essence of the characteristic sound of those years not only for TD, but also for similar performers from the Berliner Schule circle. My beloved fragment of this album is the last romantic sounds of the song Atempotal Dispersion, the associations to the cult Tangram are obvious, but there is this unique and beautiful atmosphere that decorated TD concerts in those years. I feel like I really discovered the unknown bootleg from 1980. Thanks to the song Soliloquy and The Cool Sands of Vermillion, we can feel like at TD concerts from the 1986 tour. The energetic sequence in The Cool Sands of Vermillion is fantastic. I think Chris Franke himself would be happy with the alternative version of Cool Breeze of Brighton ... There is this power, there is this amazing spirit and energy. I like the album very much and it's good that gentlemen Getty and Stringer cultivate what is most beautiful in Tangerine Dream's music. I think that Perge contributes to the integration of TD fans in the world, and causes that new generations will successively discover beautiful and original music.
Mariusz Wójcik